Charakterystyczne podrażnienia skóry powodowane przez świeże rośliny są wynikiem obecności kwasu mrówkowego, histaminy, serotoniny, leukotrienów oraz acetylocholiny. Związki te gromadzone są w cienkich i bardzo kruchych włoskach zbudowanych z krzemionki i węglanu wapnia.

Pokrzywa występuje najczęściej w jednej z trzech odmian: konopiolistna (Urtica canabina L.), zwyczajna (Urtica dioica L.) oraz żegawka (Urtica urens L.). Stosowanie medyczne i kosmetyczne tej rośliny wiąże się z długoletnią tradycją. Zielarze przypisują pokrzywie wiele właściwości zdrowotnych, jednak mimo wielu przeprowadzonych badań, mechanizm zdrowotnego działania wyciągów z pokrzywy w przypadku wielu dolegliwości wciąż nie jest poznany. Zastosowania kosmetyczne pokrzywy związane są głównie z jej działaniem przeciwłupieżowym, przeciwłojotokowym oraz wzmacniającym cebulki włosów. Pokrzywa osusza skórę głowy, odtłuszcza i nadaje włosom puszystość. Obecnie zaleca się stosowanie wyciągów z pokrzywy zarówno od zewnątrz (bezpośrednio na skórę i włosy), jak i od wewnątrz (spożywanie naparów, tabletek a także dań ze świeżą pokrzywą). Najlepszym okresem zbioru liści jest czerwiec – wrzesień a korzeni – jesień lub początek wiosny.

logo eu1